.

Boynunda sahdamarını yırtmak istercesine akan kan
Ölümle burun buruna gelmis buz kesen bedenler aciz bir böcek sürüsü gibi
Gafil avlandılar; insan korkmustu, insan caresizdi
Deniz patladı ve dev dalgalar gücünü insanlıgın yüzüne vururcasına yükseldi
Bir ses duyuldu orada ve kargasa son buldu, o ses neydi
Korkunun hemen ardından bosluga yumruk gibi inen sessizlik
Artık dev dalgalardan eser yok ama deniz hala kabarık
Kursakta kalan son elvedaların hüznü gibi akan kanla ıslanan bedenler
O sırada dünyanın bir yerinde onlar icin bulutlar agladı tanrı onlar icin requiem dinledi
bir yıldız ahengiyle patladı biri yasanmamamıs yasanmıslıklara göz yası döktü ve
bir anne patlayan bir yıldızcasına içine cöken sessizligi bir bıcak gibi keserek haykırd
Gün dogarken deniz yorgun ve mahmur
Dün yagan yagmurla yeşillenen topraktan bicecegimiz ekinlerimiz var
Bugün anne yavrusunu ilk kez koynuna alacak
Uzakta hüzünle patlayan yıldızın tozlarından filizlenen yaşamlar olacak
Bugun biz yine kahkahalar atacagız gün batınca yükselecek dalgalara inat